Yeterki ellerinizi uzatın,tutan O'dur

[Newroz]

> Benle hesaplaşıyorum yine,

>Zevk vermeyen ama zevklerle dolu sandığım hayatımla

> Bazen ufacık bir ışığa,bazen kocaman karanlığa muhtaç yüreğim.Belkide gençlikten gelen kandırmaca içimdeki rahatlık,nerden bilirim ki;az ömrüm kalmış gülmek için hayata...>

> Kırılacak eşyalarım var olan umutlarım.çaresiz bir yıldızla konuşmaya çalışan onu aklının yetmediği kadar rehber sanan aciz yanlarım.>

> Düne baktığımda,bir göz kırpması kadar kısa olan hayatta ya keşke denen pişmanlıklarım ya da olsun varsın dediğim hatalarım.>

> Şimdi ise,bir mum alevinin saçtığı ışığa şahit olan gözlerim.Aklımın verdiği emirle yolunu bulmaya çalışan yüreğim,gerçek ışığı ararken bile ışık sandığı renkli kandırmacalara takılacak istemeden

> Bir zaman sonra her kandırmaca rengini yitirdiğinde,yalpalanırcasına yorgun bedenim,boş odalardaki mum alevinin is lekesini silercesine yok edip kendini yeniden VAR'olmak hazzıyla uzaklardan taa ki,MAVERA'dan gelen ışığı gören gözüm dile getirecek aciz yüreğimi ve haykıracak sesim

"Senin katında yaratılmışların en şereflisi olarak,pişmalıklarla,hatalarımla ve acziyetimle kapında secdene kulluk etmeye geldim" karanlığa düşürme,

> ellerimi bırakma YA RABB !! ellerimi bırakma...