Sevgi özgürlüktür...
Özgürlük, dağların zirvesinde açan başkaldıran kardelen çiçeğidir.
Sevgi barıştır.
Barış ölüm kusan mermilerin acımasızlığında parçalanan çocuk bedenlerinin kan gölünden gül yatağına dönüşmesidir...
Sevgi şefkattir.
Şefkat cinnet geçiren bir çağın bilinçleri barışla yıkanmış anne elinin sıcaklığıdır...
Sevgi gözyaşıdır...
Gözyaşı, gecenin ayazında köprü altında büzülerek uyuyan tinerci ve evsiz çocukların, gökyüzünden alınlarına düşen yağmur taneleridir...
Sevgi özveridir.
Özveri, insanlığı kurtaracak değerlerin, egemenlerin zorbalıklarına karşın sıkılmış yumruktur...
Sevgi özlemektir.
Özlemek İsrail sınırında , gözü dönmüş bir subayın sıktığı kurşunlarla bedeni parçalanan küçük kız çocuğu İman'ın annesinin çığlığıdır...
Sevgi onurdur..
Onur yüzyıllardır sömürülen emekci halkın eğilmeyen başlarının , dirençle gökyüzüne kaldırdıklarında , duruşlarındaki o muhteşem görkemdir.
Sevgi kahkahadır...
Derin acılar yaşayan bir halkın , gelecek güzel günlerinin sonucudur.
Sevgi şiirdir...
Yaşam o kural tanımazlığıyla ne zaman canımızı yakarsa Nazım'ın 'Yaşamaya Dair' şiirini okuduğumuzda bilincimize süzülen umuttur...İnsan olma kavgamızda... Toprağa, suya , ve yeni doğmuş bir bebek çığlığına duyduğumuz saygıyı bir kez daha içselleştirmek için...
Sevgi sıcaklıktır.
Sıcaklık, hilesiz, yalansız bir sevgilinin elinden, dostluğundan , korkmadan başımızı omzuna yasladığımızda duyduğumuz güvendir...
Sevgi güçtür.
Güç , bilincin ışıması, zalimin öfkesine direnen kaledir.
Sevgi insan olmaktır...
Sevgi inançtır.
Sevgi bazen bir özgürlük türküsü, bazen dizelerde can bulan umut şiiridir.
Bu gün bir kez daha yaşamın , direncin, umudun şiirini okuyalım...
Başımı gökyüzüne kaldırdım... O sonsuz maviliklerde nazlı nazlı uçan turna sürülerini saygıyla izledim...Yüreğim umutla doldu... Bir kez daha inançla fısıldadım;
'Sevgi kuşun kanadında'...
Selma Ağabeyoğlu. Su. Evrensel. 23 Nisan 2005
