Burmalı bir öğrenci Türkiye'de üniversite okurken Dr. Abdullah ile tanışıyor. Tayland'da seneler sonra karşılaşıyorlar. "Eğer yolunuz Burma'ya düşerse, işte adresimiz, işte babamın telefon numarası" diyerek gerekli bilgileri veriyor. Antepli bir öğretmen Burma'ya gidip okul açmak isteyince, Dr. Abdullah bu adresi ona veriyor.
Öğretmen, Burma'ya gidince bu adresi buluyor. Okul açma fikrini açınca, oradaki şartlar açısından bunun çok zor olduğundan bahsediyor. Yabancılara karşı kuşku duyulduğu için yerli birisiyle ortak olunmadan hiçbir şey yapılamayacağını söylüyor. "Ama burada çok zengin bir aile var. Sizi onlar çok iyi anlar." diyerek götürüp onunla tanıştırıyor. 90 yaşındaki bu zat, Osmanlı'nın torunu diye öğretmene sahip çıkıyor.
Öğretmenimiz, Müslüman konsoloslukları arıyor. Mısır konsolosu çekiniyor. Ama Pakistan konsolosu öğretmeni dinlerken devamlı gülümsüyor. Sonra, "Sen Hacı Kemal'i tanıyor musun?" diye soruyor. "Evet" deyince, "Ben daha önce Tacikistan'da idim. Hacı Kemal'i orada tanıdım. Çok güzel eğitim hizmetleri yaptı." diyor. Resmi arabasına öğretmeni bindirip tanıdıkları ile tanıştırıyor ve, "Ben bu eğitim hizmetlerini tanıyorum." diye Tacikistan'da şâhit olduklarını anlatıyor.
Sonra Burma'da yabancılar adına ilk defa Türk Koleji olarak bir kolej açılmış oluyor. Burma'da bizim konsolosluğumuz olmadığı için, öğretmenimiz, Burma'ya gelmeden önce Burma'ya da bakan Bangladeş'teki konsolosluğumuza gidiyorlar. Onlara konsolosumuz; "Gittiğiniz zaman oradaki şehitliklerimizi bulun ve sahip çıkın" diyor. Meğer Birinci Dünya Savaşı'ndaki bazı esirlerimizi İngilizler Burma'ya getirmişler ve ağır işlerde çalıştırmışlar, hatta bazıları üzerinde kobaylar gibi yeni ilaçlar denemişler. Üç şehitlikten ikisi şehir büyüyünce yok edilmiş. Bir tane kalmış, öğretmenlerimiz bakımsız ve virane haldeki bu şehitliği çerçöpten temizlemişler ve yakınındaki bir mescidin cemaatiyle anlaşıp bakımını yapmışlar.
Burmalı zengin ailelerin yaşlı reisi, eğitim hizmetlerinin mimarına saygı dolu bir mektup yazıp; "Ahirette, ne olur, bizleri de, 'Bunlar da bizdendi' diye sahip çıkıp himayenize alın." demiş...
Merhum Hacı Kemal Erimez Ağabeyimiz, hayatı boyunca hayırlı hizmetler yaptığı gibi vefatından sonra da işte böyle hayırlara vesile olmuştur. Hayırdan hayır doğar ve sâlih daire işlemeye başlar. Şerden de şer doğar ve şer daire dönmeye başlar. Şer dolabı döndükçe de ona vesile olan kişi ölmüş olsa bile günahlar sırtına üst üste bindirilir.
Bizler için örnek alınıp yürünecek yol bellidir. Kıyamete kadar sevapların hasenat defterimize yazılması için gayret göstermeliyiz.
Abdullah Aymaz
Sen Hacı Kemal'i tanıyor musun?
-
yigido
sen kimlerdesin?sinan yazdı:yiğido senkimsin kimlerdensin nerden gelir neereye gidersin
bre kardeş sanırım sende allahla irtibatı iyi olan insanlardansın. hele bir yardım et de allah yardım etsin bize
yoksa halimiz yamandır ha
güzel bir soru ben azerbaycanda okuyan bir türk evladıyım. Allah la irtibata gelince aciz bir kulum ve ibadetlerimi yerine getirmeye çalışıyorum. Allah hepimize yardım etsin ve de ediyor.
-
yigido
bu konuda benimde fazla bir bilgim yok ama insanlığa yararlı birayler yetiştiriliyor. tamamen milliyetçi bir hava var. oraladaki öğretmenler türkiyenin önemli okullarından mezun olup giden öğretmenler. anlatıldığı gibi dini anlatmak ilk amaç değil. o okullarda okuyan öğrencilerin başarıları ve dereceleri ortadadır. fazla bir bilgim olmadığı gibi olanıda paylaşmak isterim.siyabend yazdı:Vaktimiz olsa da şu yabancı devletlerde açılan okulları konuşabilsek.
Şunu anlamak istiyorum;gerçek amaç ne?
Bu konuda bilgisi olan varsa buraya yazsın da biraz fikir teallisinde bulunalım!
